Do czasu wybuchu II wojny światowej święto obchodzono tylko dwa razy – w roku 1937 i 1938. W latach 1939–1944 – podczas okupacji hitlerowskiej oficjalne lub jawne świętowanie, podobnie jak i każde inne przejawy polskości, było niemożliwe.

W roku 1945 władze komunistyczne świętem państwowym uczyniły dzień 22 lipca – datę podpisania Manifestu PKWN, jako Narodowe Święto Odrodzenia Polski.

W czasach komunizmu wielokrotnie organizowane w całym kraju przez opozycję manifestacje patriotyczne były tego dnia brutalnie tłumione przez oddziały ZOMO, a ich uczestnicy aresztowani przez Służbę Bezpieczeństwa.

Święto obchodzone 11 listopada zostało przywrócone przez Sejm PRL-u IX kadencji ustawą z 15 lutego 1989 (Dz.U. PRL 1989, nr 6, poz. 34), lecz pod nieco zmienioną nazwą: Narodowe Święto Niepodległości.

Zapraszam do oglądania krótkiej relacji ze spotkania w Warszawie w Muzeum Powstania Warszawskiego uczniów naszej szkoły z uczestnikiem powstania, więźniem Treblinki, człowiekiem z nieprzeciętna historią swojego życia Samuelem Willenbergiem. Po obejrzeniu filmu wspomnieniowego Michała Nekanda Trepki, pt. "Ostatni świadek" wszyscy z zaciekawieniem słuchali opowiadań o epizodach życia artysty rzeźbiarza.
Po spotkaniu wszyscy przeszli do zwiedzania muzeum. Nauka historii w takim miejscu przebiegała w atmosferze zadumania nad przeszłym czasem i głębokim szacunku dla dokonań powstańców Warszawy.
Zapraszam do GALERII